Wine, beaches and sun/rain!!!! - Zuidereiland PART I

We begonnen onze tocht op het Zuid Eiland met een avontuurlijke, bochtige kiezelweg langs de kust. Ons zin voor avontuur werd beloond met onbeschrijfelijke en niet op foto te capteren uitzichten en idyllische stranden.

 

 

Deze route bracht ons naar de wijndorpjes Blenheim en Renwick. De regio van Marlborough produceert 75% van de Nieuw Zeelandse wijn en is vooral bekend voor zijn Sauvignon Blanc. De beste manier om de streek te leren kennen, is van wijngaard naar wijngaard fietsen en proeven van al hun wijnen en schuimwijnen.

Natuurlijk hebben we ook enkele flesjes gekocht om tijdens onze avonden op de camping te nuttigen.

Op een regenachtige dag reden we naar Golden Bay en Farewell Spit. Door het weer was het strand niet echt goud van kleur, toch was het nog steeds prachtig. Farewell spit is een 35 km lange zand engte. De honderden aangespoelde walvissen waren niet meer te vinden op de Farewell spit, want die zijn intussen begraven.

 We gingen wandelen tot aan Wharaiki Beach waar de zeehondjes spelen in de poeltjes.

Onze volgende stop was het Abel Tasman Nationaal park waar we een dagje gingen kajakken. We werden met de water taxi naar het begin van onze kajak trip gebracht.

We deden ongeveer 20km met de kajak van Onetahuti Bay via Tonga eiland en verder langs de kust tot aan Anchorage en zagen onderweg zeesterren, roggen, zeehonden, vogels, mini berggeiten en mooie stranden.

Tijdens een dagje rijden richting westkust namen we een kijkje bij enkele watervallen en liepen we over de Buller Gorge Swingbridge. Deze hangbrug is 110m lang en hangt 17 meter boven de Buller rivier.

Voor we een camping zochten gingen we nog even langs de pancake rocks.

De volgende dag bezochten we Hokitika Gorge met zijn melkblauw water.

Na een avondje Skip Bo spelen, wijn en bier drinken met enkele landgenoten bezochten we de Frans Jozef gletsjer en Fox gletsjer. Het werden twee leuke wandelingen, maar de stukken van de gletsjer die je kan bezoeken zonder dure helikopter zijn eerder teleurstellend na ons bezoek aan de gletsjers in Argentinië en Chili enkele jaren geleden.

Hoewel dit natuurlijk een geweldige reis en ervaring is, zijn er zoals altijd ook wat negatieve zaken in Nieuw-Zeeland is één ervan de ‘sandflies’. Deze beestjes zijn klein, maar met heel veel en veroorzaken een ongelofelijke jeuk en bij gevolg wondjes op benen en armen. Maak jullie geen zorgen voor de rest gaat het heel goed met ons.

Kia Ora - Noordereiland PART II

In deze post vertellen en tonen we jullie meer van het Noordereiland van Nieuw-Zeeland en onze tocht naar het Zuidereiland.

In de omgeving van Rotorua leerden we de Maori cultuur en hun tradities kennen tijdens een combinatie van een typische hangi maaltijd (het eten wordt op basis van geothermische warmte klaargemaakt, meestal onder de grond) en een show.
De titel van deze post is dan ook "Kia ora". Kia ora betekent hallo en is de manier waarop ze je vaak aanspreken in Nieuw-Zeeland.

In Wai-o-Tapu of geothermisch wonderland maakten we een wandeling van 3 km op een prachtig domein met kraters, kokende modderpoelen, geisers, fumarolen en vele kleuren (groen, oranje, purper, wit, geel, roodbruin, zwart). De champagne pool was het hoogtepunt met zijn 65m in diameter, 62m diepte en 74°C aan de oppervlakte waar je constant de bubbels ziet. Drinken is echter niet aangeraden ;-)

Daarnaast lagen ook devil's bath (fluo groen), het artiesten palet en de Lady Knox Geiser op ons pad.

We reden verder langs de Huka watervallen en via het Taupo meer naar een camping in de buurt van de Tongariro crossing waar we even 2 dagen van de buitenwereld afgesloten waren om te genieten van de natuur.

De Tongariro crossing is een wandeltocht van 1 dag langs de bekende Mount Doom uit Lord of the Rings, mooie meren en leuke vergezichten. De enige raad die we meekregen was “Blijf de wolken voor tijdens de wandeling en pas op voor de wind.” Windsnelheden van meer dan 70km/uur op een steile klim naar de top van een krater en je voelt de adrenaline gegarandeerd gieren in je lijf.

Na het zwaarste stuk van de trekking konden de wolken ons op enkele minuten inhalen en de rest van de trekking was dus in ware Lord of the Rings steil door een dik pak mist.

Moe maar voldaan reden we de volgende dag via de Westkust naar “Windy Wellington”.

Hier konden we onze slaapplaats in de wagen ruilen voor de gastenkamer van Maarten en Lili. Bedankt voor de fantastische opvang en om ons het bier van Nieuw Zeeland te leren kennen.

In Wellington maakten we een wandeling naar het uitkijkpunt op Mount Victoria waar je een prachtig panoramisch uitzicht hebt over de stad en de zee.

We bezochten ook het museum Te Papa waar we konden ervaren hoe een aardbeving voelt, het enige complete exemplaar ter wereld van de reuzenoctopus bezichtigen en kregen er meer achtergrond rond de Maori cultuur.

Daarnaast wandelden we door de stad en zijn mooie tuinen.

Voor we de Ferry namen naar het Zuidereiland, gingen we nog even langs bij de Weta studio’s om de complexiteit te begrijpen achter het maken van film met special effects, miniaturen,...

Tijdens een ferry crossing van 3 uur van Wellington naar Picton konden we opnieuw genieten van de geweldige natuur van Nieuw-Zeeland en een prachtige zonsondergang.